จำหน่ายแพยาง เรือยาง อุปกรณ์เล่นน้ำ
วันอังคารที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2559
แพยางเป่าลมราคาถูก กับ ห่วงยางชายหาดมีความคล้ายกัน แต่ขั้นตอนการผลิตไม่เหมือนกัน
สุขภาพดีกว่า และมีอายุยืนยาวกว่า สาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ไม่เป็นที่กระจ่างชัด การศึกษาถึงเรื่องนี้มากมายทีเดียวในยุโรป ได้ผลในเชิงสนับสนุนการใช้เอ็นไซมีในการย่อย ในฐานะที่เป็นองค์ประกอบที่สำคัญอย่างยิ่งอย่างหนึ่งสำหรับการรักษาโรคมะเร็ง ปาก กระเพาะอาหารและลำไส้ จะสร้างเอ็นไซมีในปริมาณหนึ่ง เพื่อย่อยอาหาร ให้กลายเป็นโมเลกุลเล็กๆ เพื่อจะได้ดูดซึมผ่านผนังสำไส้เข้าสู่กระแสโลหิต เอ็นไซมีที่ดูดซึมเข้าไปในกระแสโลหิต จะช่วยทำให้การทำงานของระบบภูมิคุ้มกันง่ายขึ้น ทำให้สะดวกคับการที่ระบบภูมิคุ้มคันจะทำลายเนื้องอก และช่วยในการจำแนกแยกแยะเซลล์ คนที่กินอาหารน้อยอาจจะมีอายุยืนขึ้น เพราะสามารถดูดซึมเอ็นไซมีในการย่อยที่ไม่ได้ใช้เข้าไปอันจะให้คุณประโยชนัในการบำบัดรักษาโรคได้หลายอย่าง นับตั้งแต่สมัยปี 1934มาแล้ว ที่นักวิจัยซาวออสเตรีย ดร.อี. ฟรีอันด์ (E. Freund) ได้พบว่า ห่วงยางแฟชั่นราคา คนไข้มะเร็งจะไม่มีเอ็นไซมี “ช่วยละลาย” ที่ทำลายเนื้องอกอยู่ในกระแสโลหิต อย่างที่คนสุขภาพดีตามปกติมีคันหนึ่งในบรรดาผู้ก่อตั้งวิธีการรักษามะเร็งแนวทางเลือก (alternative)หรือแนวที่นอกเหนือไปจากการแพทย์แผนปัจจุบัน คือโดนัลด์ เคลลีย์ (DonaldKelley DDS) รู้สึกว่า มะเร็งมีสาเหตุเนื่องมาจากการผลิตเอ็นไซมีในการย่อยไม่เพียงพอเหมือนคับที่โรคเบาหวานมีสาเหตุเนื่องมาจากการผลิตอินซูลินไม่เพียงพอทั้งคนไข้มะเร็งและคนไข้โรคเบาหวาน ต่างมีหน่วยพันธุกรรมที่ทำให้มีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคอยู่มาก อาการของโรคเบาหวานและมะเร็ง อาจควบคุมได้ด้วยการดำเนินชีวิตในแบบที่เหมาะสม แต่จุดอ่อนที่มีอยู่ในหน่วยพันธุกรรมก็จะ ไม่มีวันหมดไป ทฤษฎีเรื่องเอ็นไชม์นี้ อาจจะช่วยอธิบายได้ว่า ทำไมคนไข้มะเร็งส่วนใหญ่ จึงเป็นคนชรา ซึ่งร่างกายมีการผลิตเอ็นไซม์สำหรับช่วยย่อยน้อยลงและยังช่วยอธิบายได้ว่า แพยางยางหงส์ ทำไมอาหารดิบ ซึ่งอุดมไปด้วยเอ็นไซมีในการย่อยหรือแยกสารประกอบต่างๆ หรือทำให้สารประกอบแตกตัว จึงช่วยคนไข้มะเร็งได้เป็นบางครั้งคราวมีผลการวิจัยเป็นเวลา 20 ปี จากยุโรป ที่แสดงให้เห็นว่า เอ็นไชม์บำบัดสามารถช่วยคนไข้มะเร็งได้หลายประเภท เอ็นไซมีในการย่อย สามารถo ลดการเติบโตของเนื้องอกและลดการแพร่ลามของมะเร็งในสัตว์ทดลอง1o ป้องกันมะเร็งที่ปอดอันเนื่องมาจากสารเรดอนในคนงานเหมือง 2ร เพิ่มโอกาสที่จะมีชีวิตรอดอยู่ได้นานเกิน 5 ปี ในคนไข้มะเร็งที่เต้านมคนไข้ที่เป็นมะเร็งในขั้นที่ 1 จำนวน 91 % มีชีวิตรอดได้ถึง 5 ปี คนไข้มะเร็งในขั้นที่สองที่รอดชีวิตถึง 5 ปีมี 75 % และผู้ป่วยในขั้นที่ 3 มีอัตราการรอดชีวิตถึง5 ปี 50% 39 โบรมีเลน (bromelain) ซึ่งเป็นเอ็นไชมีจากสับปะรด ช่วยยับยั้งการเติบโตของเซลล์มะเร็งในเม็ดโลหิตและทำให้เซลล์มะเร็งในเม็ดโลหิตของมนุษย์เปลี่ยนกลับไปเป็นเซลล์ปกติได้ ในหลอดทดลอง 4o ลดโรคแทรกซ้อนของคนไข้มะเร็ง อย่างเช่นคาเค็กเชีย
(cachexiaสูญเสียเลือดเนื้อ ผอม นํ้าหนักลด) อาการปวดตามข้อ และอาการหดหู่ซึมเศร้าo ลดการติดเชื้อในขั้นที่สอง ซึ่งเป็นผลลัพธ์มาจากวิธีการรักษาด้วยเคมีและรังสีบางวิธี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พิษจากเชื้อโรคที่ปอดอันเนื่องมาจากการใช้ยาบสีโอไมชิน (bleomycin)5เอ็นไซมีสามารถช่วยคนไข้มะเร็งด้วยการ1. ห่วงยางชายหาด ทำให้สารประกอบของระบบภูมิคุ้มกันแตกตัว เท่ากับปรับปรุงประสีทธิภาพของระบบภูมิคุ้มกัน2. เปลี่ยนแปลงเคมีของผลิตผลพลอยได้จากเนื้องอก เพื่อลดผลข้างเคียงอันเกิดจากมะเร็ง3. เปลี่ยนแปลงผิวนอกของเนื้องอก อันทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายสามารถตรวจพบได้ง่ายขึ้นเอ็นไชม์เป็นแง่มุมที่สำคัญแง่มุมหนึ่งของโปรแกรม (การรักษามะเร็งด้วยโภชนาการ) ของผม ผมได้เห็นมาด้วยตัวเองว่าเอ็นไซม์ช่วยคนไข้มะเร็งมากมาย ว็อบเอน1ซึม (Wobenzym) เป็นหนึ่งในบรรดาผลิตภัณฑ์จากเอ็นไซม์ไม่กี่อย่าง ซึ่งได้เคยผ่านการทดสอบทางคลินิคกับคนไข้มะเร็งมาแล้ว ทว่าผลิตภัณฑ์อย่างอื่นๆ ของเอ็นไซม์อาจจะใช้ต่อสู้กับมะเร็งได้ดีพอๆ กัน ว็อบเอนซึม(800-899-4499) เป็นผลิตภัณฑ์พิเศษจากเยอรมนี ซึ่งมีการประสมประสานเอ็นไซมีในการย่อยที่ได้จากพืชและสัตว์ต่าง ๆ อย่างเหมาะสม โดยควบเข้ากับรูทิน (rutin)ซึ่งเป็นสารประกอบไบโอฟลาโวนอยด์ (bioflavonoid) ห่วงยางเป่าลมสำเพ็ง อย่างหนึ่ง และบรรจุใส่ไว้ในเม็ดยาซึ่งผ่านการเคลือบให้สามารถอยู่รอดผ่านกรดในกระเพาะไปให้ลำไล้ดูดซึมเข้าไปในกระแสโลหิตได้ปกป้องและซ่อมแซมดีเอ็นเอเชลล์ 60 ล้านล้านเซลล์ของร่างกายของเรา ต่างมีเส้นใยที่เปรียบเสมือนเส้นด้ายที่เก็บบันทึกข้อมูล“ต้นแบบ’สำหรับการสร้างตัวเราขึ้นมาได้ทั้งคนอยู่ทุกเซลล์เส้นด้ายที่เรียกกันว่าดีเอ็นเอนื้ คือแก่นของชีวิตโดยแท้ ดีเอ็นเอมีลักษณะเหมือนกับบันไดเวียนที่มีความยาวและยืดหยุ่นมาก มันจึงได้ม้วนตัววนเวียนจนมีรูปทรงเหมือนกับตัวเอ็กซ์ (X) หน่วยพันธุกรรมหรือยืนที่เก็บไว้ในโครโมโซม23 ลู่ มีอยู่ 50,000 ถึง 100,000 หน่วย ทั้งหมดนี้ เรียกรวมๆ ว่า ฮิวแมนจึโนม(Human genome) ถ้าหากว่าเราสามารถคลี่ดีเอ็นเอในร่างกายของผู้ใหญ่ออกมาแล้วน่ามาต่อส่วนปลายให้ต่อกันไปเรื่อยๆ ก็จะได้ความยาวเท่ากับระยะทางไปดวงจันทร์แล้วกลับมาอีก ถึง 8,000 เที่ยว 6
ห่วงยางแฟนซี
วันจันทร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
ธรรมชาติที่แท้จริง ของผู้มีอำนาจหน้าที่ในการออกคำสั่ง ตอนที่ 2
ในการปฏิเสธต่อทั้งหมดนี้ โองการคัมภีร์อัลกุรอานที่ประกาศว่าศาสนามีความสมบูรณ์จะได้รับการอ้างอิง อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้หักล้างข้อโต้เถียงของเรา เนื่องจากตามทัศนะนักวิชาการสาขาวจนะ โองการนี้ถูกประทานลงมาในวันแห่งฆอดีร ภายหลังการเลือกอะลี ผู้นำแห่งศรัทธาซนเป็นผู้สืบทอดของท่านศาสดา ถ้าเราตรวจสอบสถานการณ์ที่เป็นอยู่ทั่วไปในขณะนั้นอย่างระมัดระวัง เราจะเห็นว่าศาสนาอิสลามที่เพิ่งจัดตั้งขั้นใหม่นี้ถูกคุกคามด้วยการโจมตีจากศัตรูมากมาย และได้รับความเดือดร้อนจากการ โจมตีของกลุ่มต่างๆด้วยเหตุผลนี้ เป้าหมายของอิสลามไม่อาจก้าวหน้าออกไป โดยปราศจากการปรากฏอยู่ของอำนาจที่ได้รับการแต่งตั้งโดยพระเจ้า กำหนดโดยท่านศาสดา หรือโครงสร้างของมันจะสามารถยังคงอยู่ในรูปแบบที่ท่านศาสดามีความต้องการ ความต้องการมาบรรจบด้วยการแต่งตั้งอะลี เป็นผู้นำและผู้ปกครองของมวลมุสลิม ยิ่งกว่านั้นโองการเกี่ยวกับความสมบูรณ์ของศาสนามิได้แสดงนัยว่า รายละเอียดคำตั้งของพระเจ้าเกี่ยวข้องกับความเกี่ยวพันทั้งหมดที่สามารถเข้าใจได้ซึ่งขณะนี้ได้รับภาวะที่สมบูรณ์แล้ว แพยางหงส์ราคาถูก เป็นความจริงที่ในด้านหนึ่งการประทานคำตั้งของพระเจ้ามาถึงจุดสิ้นสุดยุติด้วยการเสียชีวิตของท่านคาสนทูต ผู้ใด้รับการแนะนำตั้งสอนจากองค์พระผู้สร้างในเรื่องความต้องการที่มีส่วนสำคัญและไม่เคยเปลี่ยนแปลงของมนุษย์ เพื่อวำในความรู้สึกนี้การบัญญัติกฎหมายได้มีความสมบูรณ์แล้ว อย่างไรก็ตามเราเห็นได้ในเวลาเดียวกันว่าคำตั้งทั่วไปมากมายสามารถพบได้ทั้งในคัมภีร์อัลกุรอานและแบบฉบับของท่านศาสดา และแหล่งกลไกทางด้านกฎหมายและบทบัญญัติศาสนา
สามารถใช้ประโยชน์ได้ ในขณะที่ไม่มีเวลาไม่เพียงพอในการเตรียมคำตอบสำหรับสถานการณ์ใหม่ๆ ทั้งหมดที่จักต้องเกิดขึ้นเหตุผลสำหรับสิ่งนี้คือธรรมชาติเกี่ยวกับทางโลกอันไม่จำกัดของภารกิจของท่านศาสดา ยิ่งไปกว่านั้น ความยากลำบากอย่างต่อเนื่องซึ่งท่านศาสดาต้องเกี่ยวข้องด้วย ขัดขวางท่านจากการบรรลุผลสู่ภารกิจพื้นฐานบางอย่างของท่าน ห่วงยางคอ ดังนั้นท่านจึงไม่อาจตั้งสอนมนุษย่ในทุกลี่งที่ท่านเรียนรู้มาได้ บรรดาสาวกของท่านศาสดาจำนวนมากและผู้คนร่วมสมัยกับท่านต่างอยู่ในภาวะที่ต้องขึ้นกับท่านอย่างไม่เปลี่ยนแปลง และตราบเท่าที่พวกเขามีชีวิตอยู่ในร่มเงาของท่าน พวกเขาไม่ให้ความสนใจต่อความต้องการความเชี่ยวชาญโดยตรงในคำตั้งและกรอบความคิดของศาสนา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะได้ดำรงตำแหน่งสำคัญภายหลังการเสียชีวิตของท่านศาสดา พวกเขาก็ยังมีความ
เขลาในหลายเรื่องเกี่ยวกับ การเคารพกักดี ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและกระบวนการยุติธรรม นอกจากนี้จากความสนใจในการยึดอำนาจทางการเมือง และปัญหาของอายุกับความอ่อนแอ มีวจนะของท่านศาสดามากมายที่พบในหนังสือของซุนนี ซึ่งแสดงว่าบรรดาสาวกของท่านศาสดาขาดแนวความคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับปัญหาของสิทธิในการรับมรดก การตัดสินพิพาพากษาและการลงโทษสารที่เป็นตรรกะอย่างยิ่งของศาสดา มีความจำเป็นที่ประชาชาติอิสลามต้องค่อยๆ มีความคุ้นเคยกับทางนำทางศาสนาเหนือช่วงระยะเวลาอันยาวนานกว่าที่ผ่านล่วงก่อนการเสียชีวิตของท่านศาสดา เพราะฉะนั้นท่านจึงมอบความไว้วางใจในกฎหมายและคำสังที่เพิ่มพูนเข้ามา ซึ่งท่านได้รับโดยการวิวรณ์ผ่านผู้สืบทอด และผู้รับมรดกของเบื้องลึกแห่งชีวิตของเขานั้นถูกซึมผ่านโดยอิสลาม ในช่วงเวลาอันสั้นเขาได้รับการพรั๋าสอนความรู้เกี่ยวกับสัจธรรมและคำสอนของอิสลามทั้งหมดในจิตวิญญาณและจิตใจของเขาซึ่งเป็นการเตรียมตัวสำหรับตำแหน่งผู้นำ พระองค์ทรงมอบหมายภารกิจในการธำรงรักษาวัฒนธรรมความรู้ของอิสลามที่แท้จริงไว้ แพยางเป่าลมหงส์ขาว เพื่อเขาจะได้ถ่ายทอดไปสู่ประชาชาติอิสลามภายหลังเขาเสียชีวิต ในลักษณะที่ควบคุมโดยสภาพแวดล้อมในสมัยนั้น และลังสอนภาระหน้าที่ให้แก่สังคมบนพื้นฐานการเรียนรู้ที่กว้างขวางของเขาเอง สิ่งที่เราทราบเกี่ยวกับชีวิตของท่านศาสดาและอะลี ทำให้เรารู้ว่าท่านศาสดาใช้เวลากับอะลีเป็นเวลานาน แนะนำสั้งสอนท่านในสิ่งที่ต้องกระทำและความยากลำบากที่อยู่เบื้องหน้า เมื่อใดก็ตามที่อะลีถามคำถามต่อท่านศาสดา ท่านจะช่วยเหลือเขาและอธิบายคำสอนของอิสลามแก่ท่านดังนั้น ภายหลังการเสียชีวิตของท่านผู้สถาปนาอิสลาม ห่วงยางสูบลม อะสีจึงเป็นช่องทางโดยตรงช่องทางเดียวเท่านั้นที่จะแผ้วไปสู่สัจธรรมปลดปล่อยประชาชาติจากความต้องการในการปฏิปัติตามการคาดคะเนความสงสัยการอุปมา
ห่วงยางแฟนซี
วันอังคารที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2559
วิธีสร้างบัณฑิตให้เป็นนักปราชญ์ ในวันข้างหน้า
นักปราชญ์ย่อมยินดีต้อนรับบัณฑิตให้กลายเป็นบุคคลตัวอย่างแก่ทุกคนเสียงนั้นจับไม่ได้ความมันดังขึ้นเรื่อยๆ และต้อนรับอาจารย์นกฮูกและปิงเมื่อทังสองเข้าใกล้หน้าผาสูงชันที่ดิ่งลงส่แม่นํ้าสแปลต พลังของฟองคลื่นจากกระแสนั้าที่เชี่ยวกราก กับคลื่นที่ส่งเสียงดังกึกก้อง กระแทกหินผา และเสียงที่ดังสนั่นปานประหนึ่งฟ้าถล่มดินทลายแสงจันทร์ของคืนวันเพ็ญให้ความสว่างแก่บริเวณนัน ปิงกระโดดไปเกาะหินก้อนใหญ่ตรงหน้า แล้วเริ่มสำรวจพลังของแม่นำมันไหลเชี่ยวจนน่าสะพรึงกลัว ทันใดนั้นปิงก็เกิดความรู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจกำลังถูกปีบ ในช่วงเวลาแห่งการสำรวจจิตใจของตนนั้นเขาเริ่มตระหนักถึงความไม่แน่ใจ ห่วงยางแฟนซีราคา แตกไม่คิดจะควบคุมมันเอาไว้ ปึง โไนนัปิฟ้นฝิระนฒัปิรย์“นั่นละ ความท้าทาย” เป็นเสียงจากอาจารย์นกฮูก“เป็นเกมของลูกอ๊'อด” ปิงว่า พร้อมกับหางเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่แน่ใจจากนั้นทั้งสองก็เงียบไปด้วยกันทั้งคู่ เป็นความเงียบที่รุนแรงเกือบจะพอๆกับเสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหวอย่างเป็นจังหวะของแม่นั้าสแปลตทันใดนั้น ก็เริ่มมีประกายบางอย่างฉายออกมาจากแววตาของปิงมีอะไรตั้งมากมายที่อยากจะพูด แต่ก็ไม่เจะพูดอย่างไร หรือเริ่มตรงไหนปิงไม่ต้องเสียเวลาคิดนาน เพราะดูเหมือนอาจารย์นกฮูกจะล่วงรู้ถึงความในใจของเขา ห่วงยางเล่นน้ำ ท่านใช้ปีกขวากวาดไปทั่วตาของอาจารย์นกฮูกมองตรงไปยังนั้าที่กำลังไหลอย่างบ้าคลั่งนั้น“แม่นั้าไร้รูปทรง” ท่านกล่าว
“มีเพียงขอบเขตที่มันกำหนดขึ้น เพื่อจำกัดขอบเขตของตัวเอง เจ้าก็เช่นกัน ที่ต้องทำตัวให้เหมือนแม่นํ้า”“ผมหวังว่าผมจะมืเรี่ยวแรงพอที่จะทำเช่นนั้นได้” ปิงตอบอาจารย์นกฮูกหันมามองหน้าปิง แล้วค่อยๆ พูดว่า “การใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย ต้องอาศัยความเชื่อและความตั้งใจ ด้วยสองสิ่งนี้ทุกอย่างจะเป็นไปได้หมด”“หนทางมิได้อยู่บนท้องฟ้า แต่อยู่ที,หัวใจ นักเดินทางที่รู้ว่าจะไปทิศไหน ย่อมมีแรงลมที่เป็นใจพาเขาให้ไปถึงจุดหมายปลายทางนั้นเสมอ“ขอบคุณสำหรับบทเรียนที่ท่านสอนสั่ง” ปิงกล่าวอย่างชาบซึ้งอาจารย์นกฮูกพูดต่อว่า “ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าได้เรียนรู้ แต่เป็นความรู้ที่ เจ้าน่า1!ปใช้ต่างหากเล่าที่จะสร้างความแตกต่างให้เจ้า แพยางเป่าลมราคาถูก เจ้าสามารถใช้ชีวิตตามชะตากรรมของเจ้าด้วยการช่วยเหลือผู้อื่น“มีเทียนไขนับพันเล่มที่จะสว่างไสวเพราะไฟจากเทียนเพียงหนึ่งเล่มจงเป็นผู้ให้ความสว่าง ใช้ความสามารถเป็นแรงบันดาลใจและเป็นกำลังใจให้ผู้อื่น”“ผมจะบอกเรื่องนี้ให้ทุกคนทีผมพบได้ทราบถึงสงนี้” ปิงรับปาก“ผู้ที่ใช้ชีวิตที่มีความหมายจะไม่บอกเล่าเรื่องราวของตัวเอง การกระทำเป็นการบอกเล่าเรื่องราวในตัวเอง เจ้าต้องลงมือทำเพื่อการดำรงอยู่จงไปทำให้โลกตื่นเต้นกับเจ้าเถอะ”ปิงพยักหน้าช้าๆ “อาจารย์คอยดูผมก็แล้วกัน”“แน่นอนเราจะคอยดูเจ้า”พร้อมกับคำพูดเหล่านั้นอาจารย์นกฮูกก็บินจากไป จนไปถึงจุดที่สามารถลังเกตการณ์ได้เต็มที่ ที่ความสูงราว250 ฟุต เหนือพื้นดิน จากนั้นจึงบินวนอยู่เหนือแม่น้ำสแปลต และเราลังเกตการณ์อยู่ตรงนั้นปิงกะพริบตาถี่ๆ ขณะจ้องตรงไปยังผืนน้าเบื้องล่าง ที่ชัดหน้าผาอย่างแรงจนฟองแตกกระจาย ปิงคลายอาการเกร็งบริเวณต้นคอ โยกศีรษะไปทางซ้ายที ขวาที และยืดขาออกขณะตั้งสมาธิปิงต้องคำนึงถึงทุกรายละเอียดหากคิดจะข้ามแม่น้าสแปลตไปให้ถึงฝังทางโน้น เขาต้องพึ่งความเร็วและทิศทางของลม และผสานสององค์ประกอบนั้นเข้ากับสิ่งที่เขารู้ในเล้นทางที่กำลังจะ1ปปิงประเมิน
คาดคะเน และพิจารณาสถานการณ์ตรงหน้าเขาประมาณการณ์วิเคราะห์ และคาดเดาใช่ลิ เขาต้องคิดถึงเหลี่ยมมุม และระยะทาง และ... จริงลินะเขาต้องประเมินความสูง และที่พลาดไม่ได้คือ ต้องประเมินระดับแรงโน้มถ่วงของโลก ทุกอย่างที่ต้องคิดให้รอบคอบสำหรับการกระโดดของเขามิฉะนั้น ปิงก็จะต้องตกลงไปในนั้าที่ไหลเชี่ยวกรากนั้นอย่างไม่ต้องสงสัยด้วยปัจจัยมากมายที่ต้องคิดถึง ปิงหัวเริ่มหมุนติ้วแต่แล้ว ท่ามกลางความว้าวุ่นทั้งหลาย สิ่งมหัศจรรย์ที่สุดก็บังเกิดขึ้นลมองของเขาว่างเปล่าไม่มีอะไรว่างเปล่าโล่งสมองของปิงปลอดจากความตื่นกลัวหรือความสงสัยทั้งปวง แต่กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่เป็นเอกภาพกับสรรพสิ่งกล่าวโดยสรุปก็คือ ปิงกำลังจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับประสบการณ์ของตัวเองนั่นเองปิงมองลงไปเบื้องล่าง แล้วมองข้ามแม่น'าไปฝังตรงข้าม จากนั้นจึงส่งยิ้มขึ้นไปให้อาจารย์นกฮูกแล้วเขาก็หายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า และเมื่อผนวกกับพลังแห่งความมุ่งมั่น ความเชื่อและความตั้งใจ ก็กระโดดด้วยความ ฒนัฒใฒระนทัศปิรรย์สูงที่สูงที่สุดเท่าที่เขาเคยกระโดดมา ด้วยโค้งที่ไร้ข้อผิดพลาดจนทำให้ไม่เหลือข้อสงสัยอื่นใดหลงเหลืออยู่เลย เขายังมีเรี่ยวแรงอีกมากที่จะเอาชนะแม่สแปลต“บินเลย”
อาจารย์นกฮูกตะโกน ห่วงยางแฟนซีเป่าลม และปิงก็บินไกลออกไปทุกทีจริงๆร่างของเขาทะยานผ่านอากาศไปอย่างสง่างาม ข้ามซ่องว่างอันกว้างใหญ่ไพศาลระหว่างฝังทั้งสองไปอย่างง่ายดายปิงไม่มีเรื่องพวกนี้อยู่ในสมองเลยแม้แต่น้อย เพราะสมองในขณะนั้นโล่งไปหมด ความเป็นเอกภาพกับอากาศไปไกลเกินกว่าสถิติเดิมที่เขาเคยทำได้อาจารย์นกฮูกจะภูมิใจในตัวปิงขนาดไหนนะ ที่เห็นปิงเอาชนะกฎแห่งแรงโน้มถ่วงของโลกได้อย่างนี้ แต่อาจารย์นกฮูกกลับไม่รู้สึกและไม่เห็นอะไรทั้งสิ้นไม่ได้ยินเสียงของปีกที่ถลาลงมาจากเบื้องบนอย่างรวดเร็ว ตรงดิ่งลงล่เบื้องล่างหมายปลิดชีวิตไม่เห็นเหยี่ยวขนาดยักษ์ที่โฉบลงมาโดยไร้สัญญาณเตือนภัยล่วงหน้าจนเมื่อเล็บที่คมดั่งใบมีดของเหยี่ยว ฝังเข้าไปในกล้ามเนื้อบนหลังของนกฮูกผู้ชรา นั้นแหละที่ทำให้เขารู้สึกเจ็บแปลบ แต่ความรู้สึกนั้นก็เกิดขึ้นเพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น
ห่วงยางฟลามิงโก้
วันพุธที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2559
เพิ่มความสูงให้เด็กง่ายๆด้วยบาร์โหน ตอนที่ 1
เพิ่มกล้าม |
ไมได้ว่าหรือบางทีอัลเบิร์ตอาจเป็นคนจัดวางเรื่องบังเอิญนี้เองก็ได้นะ เป็นครั้งแรกหลังจากคืนที่เขาตาย ที่ผมลัมผัสถึงการมาของเขาว่าเป็นกระแสที่อบอุ่นยิ่ง หรือนี่คือการสวมกอดจากโลกวิญญาณ? เพราะบันให้ความรู้สึกแบบนั้นเลยคือรู้สึกเหมือนกับว่านาทีนั้นเขามาอยู่กับผมด้วย ผมมองสูงขึ้นไปแล้วก็เพิ่งเห็น...โดยบังเอิญ...ว่าตัวเองมาหยุดรถใกล้กับต้นไฟคัสต้นใหญ่เก่าแก่ที่เราลองคนเคยนั่งใต้ร่มเงาของบันมาหลายปี ก่อนวันที่อัลเบิร์ตจะเปิดดวงวิญญาณของเขาและบอกเล่าความละอายใจให้ผมรับรู้นั่นเองผมขับรถกลับบ้านด้วยหัวใจที่เต็มเปียมไปด้วยกระแสอบอุ่นไปทั้งตัว รู้สึกสดชื่นและอุ่นใจนัก เนื้อเพลงช่วยเตือนใจให้ผมนึกถึงเรื่องบวกหลายอย่างที่อัลเบิร์ตเคยพูดให้ฟัง นี่เป็นการเตือนใจจากโลกวิญญาณใช่ไหมหนอ?
ตัวผมเองยังสงลัยไม่ปักใจเชื่อ แต่ถึงบันจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือไม่ใช่ก็ตาม ก็ไม,สำคัญอะไร ผมมองโลกแง่ดีมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว และความรู้สึกนี้แหละที่ช่วยชีวิตผมไว้ได้สองสามวันต่อมา ผมตกลงใจจะไปโบสถ์เพื่อไปสวดมนต์เสียหน่อย ยามที่ผมมองย้อนอดีตกลับไปก็คิดได้ว่าตัวเองคงหวังว่าจะเจอสัญญาณที่แน่นอนกว่าและยิ่งใหญ่กว่านี้กระบัง ผมคิดว่าหากจะมืที่ไหนที่อัลเบิร์ตสามารถติดต่อผมได้ก็น่าจะเป็นที่โบสถ์นี่แหละ อัลเบิร์ตเป็นคนพาผม โหนบาร์ ไปในปี 1993 ที่จริงบันไม่ใช่โบสถ์แท้หรอกครับ เป็นห้อง ออกกำลังกายลดหน้าท้อง ลวดมนตํในคอนแวนต์ของเหล่าแม่ชีถือเงียบซึ่งท่านขายขนมปังทำเอง สถานที่นี้ไม่เหมือนที่ไหนในลอลแอนเจลิสเลย คือเป็นดั่งโอเอซิสเล็กจ้อยอันแสนสงบเย็นอยู่ ใจกลางฮอลลีรู้ดถัดจากไวน์ออกไปนาทีที่ผมก้าวเข้าไปในห้องสวดมนต์ความรู้สึกทั้งหลายก็ท้นใจผมจนเริ่มร้องไห้ออกมา ความทรงจำมันท่วมท้นไปหมด ใจนึกถึงความเจ็บปวดทั้งหลายที่อัลเบิร์ตต้องทนรับไว้ตลอดชั่วชีวิตที่เกิดมา ผมรู้ดีว่าเขาต้องรู้สึกปวดร้าวสักปานไหนที่ปลิดชีวิตตัวเองหลังจากลวดมนต์อยู่หนึ่งชั่วโมง ผมก็ตรงไปที่รถ แล้วแม่ชีสูงอายุท่านหนึ่งก็เดินเข้ามาหาผม ท่านเป็นแม่ชีคนเดียวในคอนแวนต์ที่ได้รับอนุญาตให้พูดได้ นอกนั้นถือศีลเงียบหมดทั้งวัด ท่านถามว่าทำไมถึงร้องไห้ ผมตอบท่านว่าเพื่อนรักของผมฆ่าตัวตาย ท่านจำอัลเบิร์ตได้ว่าเป็นคนที่ชอบเข้ามาสวดมนต์คนเดียวบ่อยๆ นั้นเอง“เขาคงต้องทุกข์มากเลยนะลูก” ท่านเอ่ยคำ ผมตอบว่าเขาทุกข์จริงๆ แล้วแม่ชีท่านก็พูดแผ่วเบาว่า “เราทุกคนล้วนแต่ทุกข์ทั้งสิ้น”ผมเผ่าคิดถึงช่วงเวลานั้นมาหลายปีทีเดียว คิดถึงประโยคที่มีแปดพยางค์'นั้น เราทุกคนล้วนแต่ทุกข์ทั้งสิ้น ผมไม่ได้สัญญาณที่มองหาอยู่ก็จริง แต่คำพูดของแม่ชีติดอยู่ในใจผมตลอดมา จนผมเริ่มสงสัยแล้วว่าหรือความทุกข์ทั้งหลายเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการชำระล้างของจักรวาล เมื่อเวลาผันผ่าน ผมก็เริ่มเชื่อแล้วว่าจริง หากเราทั้งหลายเป็นเซลล์หนึ่งเซลลํในร่างของพระเจ้า
และล้วนเกี่ยวข้องเชื่อมโยงถึงถันหมดในจักรวาลนี้จริงความทุกข์ก็อาจทำหน้าที่แบบที่ตับทำงานในร่างกายเรานั้นเองนั้นคือบางทีความทุกข์ช่วยชำระล้างจิตที่ยิ่งใหญ่กว่าก็ได้นะครับ สัญญาณรักตัวผมเพิ่งมาเข้าใจได้กระจ่างเอาตอนนี้เองว่าคน!.ราต่างทุกข์ไม่เท่ากัน ในอดีตผมเคยเชื่อว่าคนทุกคนล้วนทุกข์ในอัตราเท่าเทียมกันหมด เคยนึกว่าสิ่งที่เราแต่ละคนรู้สึกว่าเจ็บปวด นั่นละคือความทุกข์แล้ว และกับเราแต่ละคนก็ย่อมรู้สึกว่าทุกข์นั้นยิ่งนุ. เแแนดยคิดเอาเอง'ว่าคนคนหนึ่งไม่อาจเปรียบเทียบความทุกข์ของตัวกับคนอื่นได้ว่าใครมากกว่าใคร ด้วยเหตุผลบางอย่างมันสมดุลของมันเอง คือทุกข์เท่าเทียมกันถ้วนหน้า ผมเคยเชื่อว่าคนที่ทนรับทุกข์ได้น้อยกว่าคนอื่นก็ย่อมรู้สึกว่าตัวทุกข์มากเหลือเกิน ส่วนคนที่ยิงเจอทุกข์มากก็จะยิ่งทนทานกับมันได้มากขึ้นเท่านั้น แต่วันนี้ผมไม่เชื่ออีกแล้วว่ากฎจักรวาลจะเป็นอย่างนี้จริงคนบางคนต้องเจอเรื่องทุกข์มากกว่าคนอื่นจริงๆครับอย่างกรณีผม ผมทุกข์มากกว่าคนธรรมดาทั่วไปเขาเจอกัน แต่ผมก็แข็งแกร่งขึ้นจากความทุกข์นั้นแน่นอนผมหวังใจว่าอยากถ่ายทอดความรู้นี้ไปถึงผู้อื่นที่กำลังทุกข์อยู่ผมเองแน่ใจแล้วว่าการที่เราต้องเจอทุกข์นั้นมีความหมายและวัตถุประสงคํในตัวของ บาร์โหนราคาถูก มันเอง หากตัวผมจะสามารถฉายแสงสว่างให้คนคนหนึ่งได้มีความหวังมีความศรัทธาต่อล้ต่อไปในช่วงเวลาแห่งความทุกข์แล้วละก็ เรื่องนี้แหละครับที่สำคัญยิ่งกว่าการเล่าเรื่องประสบการณ์วิญญาณอีกสถานการณ์ต่างๆ เหตุบังเอิญนานา หรือลัญญาณจากโลกวิญญาณ ล้วนมายาเตือนผมให้นึกถึงอัลเบิร์ตเสมอ มีเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดในเดือนตุลาคมปี 1994 ตอนที่ผมกำลังรู้สึกแข็งแรงขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย ผมไปเข้าร้านขายของมือลองซื่อว่า รู้สึกดีเวลาที่ได้ออกจากบ้านบ้าง บาร์โหนทำเอง สนุกมากครับเวลาได้เข้าร้านมือลอง เพราะผมชอบตอนไปคุ้ย ๆ รื้อ ๆ ของที่ไม่ลมประกอบหรือของทิ้งแล้วของคนอื่นด้วยหวังว่าจะเจอชิ้นถูกใจที่มืค่าสำหรับเราบ้าง ของใช้แล้วดูมืเสน่ห์สำหรับผมมากกว่าของใหม่เสียอีก ตอนผมกำลังคุ้ยหาอยู่ พนักงานร้านกำลังขนของแล้วเข็นกล่องยักษ์ใส่หนังสือสามกล่องเข้ามาพอดี ผมแว่บไปมองนิดหนึ่งแต่เห็นกระดูกสันหลังว่าไม่น่าสนใจ คนขายพูดขึ้นมาว่าเขาเพิ่งเอาหนังสือกล่องหนึ่งไปทิ้งถังขยะ เพราะมันชำรุดเกินกว่าจะเอามาขาย เขาบอกว่าถ้าอยากได้ก็ให้ผมไปเอาได้เลย
บาร์โหน
วันจันทร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2558
การถ่ายทำภาพยนต์เพื่อสึกษาสิ่งมีชีวิต ตอนที่ 3
หลายท่านคงเคยไดยินคำว่า “เมื่อดีงูแล้วหลังหัก มันมักมาท่าร้ายเราเมื่อภายหลัง” กันมาบ้างแล้ว...
คำพูดของคนโบรํ่าโบราณดังกล่าว ทำให้ได้รู้ว่างูพิษเช่นงูเห่านั้นถ้าใครทำร้ายมันไม่ถึงตาย มันจะตามอาฆาตจองเวรคนที่ทำกับมันจนถึงที่สุดเร้ยกว่าให้ตายกันไปข้างหนึ่งก็ว่าได้ผู้เขียนเองก็คิดว่าเรื่องนี้เป็นไปได้จริง เพราะเคยได้มีโอกาสพูดคุยกับผู้ที่ทำงานในกองถ่ายภาพยนตร์ท่านหนึ่ง และเรื่องราวที่ท่านเคยประสบพบเจอมาในครั้งนั้น ก็สามารถยืนยันได้ว่า สระน้ำสูบลมเด็กเล็ก แรงอาฆาตของสัตว์บางชนิดนั้นรุนแรงมาก โดยบางครั้งก็แฝงไปด้วยอาถรรพณ์อันน่าหวาดหวั่นพรั่นพรึงไม่น้อยเลยท่านผู้นี้1ได้เล่า,ว่า เคยมประสบการณ์ในเรื่องดังกล่าวด้วยตัวเองมาแล้วเมื่อครั้งไปร่วมถ่ายทำภาพยนตร์เกี่ยวกับเรื่องของตุ๊กแก ซึ่งแม้ไม่ใช่งูเห่า แต่ก็เป็นสัตว์ที่มีพฤติกรรมความอาฆาตรุนแรง ล้างแค้นชดใช้ให้ถึงที่สุดไม,แพ้งูเห่าเหมือนกัน และต่อจากนี้คือเรื่องราวที่ถ่ายทอดจากคำบอกเล่าของท่าน ซึ่งกล่าวไวดยละเอียด1ว่า...
...ก่อนที่จะเริ่มงานถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง เพื่อศึกษาชีวิตของสัตว์ชนิดนี้ เราได้ติดต่อซื้อตุ๊กแกจากฟาร์มเลี้ยงมากักขังไว้นับสิบตัว พร้อมทั้งเตรียมอาหารเท่าที่ศึกษามาอันได้แก่ ไข่มดแดง แมลงมีปีกบางชนิด พร้อมนํ้าไว้ให้มันกิน เพื่อรอการถ่ายทำภาพยนตร์ตามขั้นตอน เพราะการถ่ายทำจำเป็นต้องใช้ตุ๊กแกมีชีวิตจริงๆ แสดงร่วมกับนักแสดงปัญหาก็เกิดขึ้นอย่างมาก เพราะไม่ว่านักแสดงหญิงหรือชายต่างก็ขลาดกลัว บ้างก็ขยะแขยงที่จะเล่นด้วย โดยเฉพาะผู้แสดงหญิงเพียงเฉียดเข้าใกล้เธอก็ตัวสัน บางคน'พานกลับบ้าน1ไม่'ขอแสดงเรื่องนี้อีกก็มี ทำให้เราต้องมาขบคิดกันว่า ทำอย่างไรที่จะให้ผู้แสดงจับต้องได้โดยไม่มีการรังเกียจขยะแขยงเลย สระน้ำเด็กราคา เมื่อถ่ายทำออกมาจะได้เหมือนเรื่องจริงที่สุดเราหาผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่ง ที่สามารถจับต้องบังคับและทำให้ตุ๊กแกเชื่องได้ เพื่อที่จะได้ภาพที่เราต้องการ แต่กว่าจะได้ผู้แสดงที่ใจถึงมาร่วมถ่ายทำกับเราได้ ตุ๊กแก 30 กว่าชีวิตที่ขังไว้ก็เฉาเหงา ไม่ยอมกินอาหารหรือแม้แต่จะอ้าปากงับอะไรวันที่เริ่มถ่ายภาพยนตร์วันแรก จึงต้องหาซื้อตุ๊กแกมาเพิ่มอีกจำนวนหนึ่ง นำมาปล่อยไว้ในห้องนอน ให้เห็นยั้วเยี้ยทั้งห้อง ฝา พื้น และเพดานห้อง ต้องมีการเคลื่อนไหวของตุ๊กแก สระน้ำเป่าลมสี่เหลี่ยม เพราะเราต้องการภาพที่มีชีวิตของตุ๊กแกทุกตัว และจะต้องได้สักตัวหนึ่งที่แสดงร่วมกับผู้แสดงคือนางเอก โดยมันจะต้องคืบคลานจากพื้นหรือเพดานก็ได้ เข้าไปร่วมหมอนนอนเตียงกับเธอเพื่อให้ได้ภาพในผ้าห่มผืนเดียวกับนางเอกด้วยภาพจะต้องมีการจับขั้นตอนคืบคลานมุดเข้าไปในผ้าห่มแนบเนื้อนางเอกให้ได้ แล้วซุกนึ่งรอเวลา เพราะฉะนั้นเจ้าตุ๊กแกตัวนี้จะต้องเป็นตัวที่เปรียวแข็งแรงและดุ จึงจะได้ความรู้สึกที่สม!รูรณ์ ตุ๊กแกก็เป็นที่รูๆ กันอยู่ว่าผิวหนังของมันน่าพิสมัยเพียงไร แม้ว่าจะได้ผู้แสดงที่กล้าเห็นการแสดงเป็นหน้าที่แล้วก็ตาม เมื่อถึงเวลานันเราได้รู้ว่าคนที่แสดงเป็นนางเอกน่าสงสารอย่างมาก ต้องข่มใจหลับตาเพื่อไม่รับรู้การแสดงของเจ้าตุ๊กแก ตัวที่คลานเบียดเข้าไปนอนซุกไออุ่นอยู่ตรงหน้าอกของเธอ ถ้าท่านรู้ความจรงฃองการถ่ายฉากนี้ท่านจะต้องเห็นใจเธอเหมือนผู้เขียน...
สระน้ำเด็ก
วันอาทิตย์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558
พฤติกรรมของมนุษย์ สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามสถานการ์ณ
๓. อสุภสัญญา กำหนดหมายความไม่งามของกายสัญชาตญาณอย่างหนึ่ง เซ่น ตักอาหารใส่ปาก เคี้ยวแล้วคายออกจะไม่กล้านำกลับไปเคี้ยวต่อ (เกิดอาการกระอักกระอ่วน คือ อสุภสัญญา) เมื่อาบนำใหม่ๆ ไม่อยากสวมใส่ชุดเก่า เพราะรังเกียจคราบไคลของเหงื่อตนเอง ยกเว้นไม่มีทางเลี่ยงท่านให้พิจารณาว่า เรา สระน้ำเด็กไวนิล รังเกียจอาหารหรือเสื้อผ้าทำไม ควรที่จะรังเกียจร่างกายของตนเองมากกว่า เพราะจากร่างกายมิใซ่หรือที่เป็นต้นตอของความสกปรกทั้งหลาย อาหารดีๆ ล้วนนำรับประทานแค่ผ่านเข้าปาก ยังไม่ได้เคี้ยว เอาออกมาให้คนอื่นรับประทานแทนไม่มีคนยอม ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ สะอาดอยู่ดีๆ ถูกมือคนสัมผัสทำให้สกปรก นำความขยะแขยงมาให้ด้วยเหตุนี้ ห้างสรรพสินค้าโรงพยาบาล โรงแรม จึงต้องมีพนักงานทำความสะอาด ล้างความสกปรกจากคนอยู่ตลอดเวลา
๔. อาทีนวสัญญา กำหนดหมายโทษทุกข์ของกาย อันมีความเจ็บไข้ต่างๆขณะที่ความเจ็บไข้มาเยือน ผัสสะที่รับกระทบตามธรรมดาเซ่น เหม็นกลิ่นอาหารทุกชนิด รำคาญเสียงคนพูดธรรมดาๆ ไม่ต้องพูดถึงเสียงเพลงหรืออื่นๆ เพราะกลายเป็นเครื่องเร่งความทรุดตัวของไข้ บางทีขณะที่จิตกำลังจะแตกคล้ายๆ จะตาย แม้เสียงเคี้ยวอาหาร การพูด และเสียงช้อนกระทบจานฟังแล้ว ดุจตังพญามารจะมาลากตัวไป ทั้งนี้เพราะธัมมารมณ์ของควาบคิดกี่ไม่กัดเจ้าของคนป่วย จำหน่ายสระน้ำเป่าลม จะมีลักษณะของนามรูป ที่ผัสสะส่งกระทบเข้าภายในทันทีเสมือนกับคนไม่มีบ้านอยู่ ความร้อนความหนาวก็เข้าถูกกายได้ทันที(หรือยิ่งกว่านั้น) แต่พอหาย พ้นจากขีดอันตราย กลับลืมอาทีนว-สัญญาเสียสิ้น ยังคงดำรงความประมาทเหมือนเดิม
๕. ปหานสัญญา กำหนดหมายเพื่อละอกุศลวิตก และบาปธรรมทั้งหลายปหานสัญญา ก็เป็นอารมณ์ที่มอยู่ในระบบสัญชาตญาณ ถ้ามนุษย์ปราศจากปหานสัญญา การคราครวญเรื่องการพสัดพราก การสูญเสีย หรือความไม่ได้สมหวังอย่างใด จะไม่มีทางบรรเทาได้ อกุศวิตกทับทวีถึงขีดหนึ่ง ก็จะนำความตายมาให้
สิ่งที่เรียกว่า ของเล่นเด็ก อกุศลวิตกล้วนเป็นสิ่งไร้เหตุผลทั้งสิ้น แต่ก่อกวนใจให้มนุษย์อยู่เป็นปกติสุขไม่ได้ ต้องทุรนทุรายเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตัวอย่างเช่น สระน้ำสำเร็จรูป แต่งหน้าเผอิญลืมทาปาก หนำ1ซํ้าลืมลิปสติกติดไปอีก แค่นี้เท่านั้นความรู้สึกมั่นใจในตนเองลดลงครึ่งหนึ่ง ผู้ที่แต่งกายตามแฟชั่น ต้องดูเก่ดูเท่ทุกวัน วันใดลืมอะไรที่ตนเองปรุงอยู่คนเดียว แค่นั้น หมดความสุขไปค่อนวัน ทั้งๆ ที่ผู้อื่นไม่มีใครสังเกต มีแต่ตัวเราวิตกกังวลอยู่คนเดียวการติดของมนุษย์จึงมีติดแปลกๆ เช่น บางคนติดร้านทำผมต้องไปทำร้านนั้น บางคนติดร้านอาหาร บางทีติดเพื่อน ติดห้องทำงานติดบ้าน ติดละครเวที ติดการเมือง ติดความสะดวกมีไฟฟ้านํ้าพร้อมทุกอย่างต้องใกล้ตัว ติดรถยนต์ ฯลฯ
สระน้ำว่ายน้ำเป่าลมเด็ก
๔. อาทีนวสัญญา กำหนดหมายโทษทุกข์ของกาย อันมีความเจ็บไข้ต่างๆขณะที่ความเจ็บไข้มาเยือน ผัสสะที่รับกระทบตามธรรมดาเซ่น เหม็นกลิ่นอาหารทุกชนิด รำคาญเสียงคนพูดธรรมดาๆ ไม่ต้องพูดถึงเสียงเพลงหรืออื่นๆ เพราะกลายเป็นเครื่องเร่งความทรุดตัวของไข้ บางทีขณะที่จิตกำลังจะแตกคล้ายๆ จะตาย แม้เสียงเคี้ยวอาหาร การพูด และเสียงช้อนกระทบจานฟังแล้ว ดุจตังพญามารจะมาลากตัวไป ทั้งนี้เพราะธัมมารมณ์ของควาบคิดกี่ไม่กัดเจ้าของคนป่วย จำหน่ายสระน้ำเป่าลม จะมีลักษณะของนามรูป ที่ผัสสะส่งกระทบเข้าภายในทันทีเสมือนกับคนไม่มีบ้านอยู่ ความร้อนความหนาวก็เข้าถูกกายได้ทันที(หรือยิ่งกว่านั้น) แต่พอหาย พ้นจากขีดอันตราย กลับลืมอาทีนว-สัญญาเสียสิ้น ยังคงดำรงความประมาทเหมือนเดิม
๕. ปหานสัญญา กำหนดหมายเพื่อละอกุศลวิตก และบาปธรรมทั้งหลายปหานสัญญา ก็เป็นอารมณ์ที่มอยู่ในระบบสัญชาตญาณ ถ้ามนุษย์ปราศจากปหานสัญญา การคราครวญเรื่องการพสัดพราก การสูญเสีย หรือความไม่ได้สมหวังอย่างใด จะไม่มีทางบรรเทาได้ อกุศวิตกทับทวีถึงขีดหนึ่ง ก็จะนำความตายมาให้
สิ่งที่เรียกว่า ของเล่นเด็ก อกุศลวิตกล้วนเป็นสิ่งไร้เหตุผลทั้งสิ้น แต่ก่อกวนใจให้มนุษย์อยู่เป็นปกติสุขไม่ได้ ต้องทุรนทุรายเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตัวอย่างเช่น สระน้ำสำเร็จรูป แต่งหน้าเผอิญลืมทาปาก หนำ1ซํ้าลืมลิปสติกติดไปอีก แค่นี้เท่านั้นความรู้สึกมั่นใจในตนเองลดลงครึ่งหนึ่ง ผู้ที่แต่งกายตามแฟชั่น ต้องดูเก่ดูเท่ทุกวัน วันใดลืมอะไรที่ตนเองปรุงอยู่คนเดียว แค่นั้น หมดความสุขไปค่อนวัน ทั้งๆ ที่ผู้อื่นไม่มีใครสังเกต มีแต่ตัวเราวิตกกังวลอยู่คนเดียวการติดของมนุษย์จึงมีติดแปลกๆ เช่น บางคนติดร้านทำผมต้องไปทำร้านนั้น บางคนติดร้านอาหาร บางทีติดเพื่อน ติดห้องทำงานติดบ้าน ติดละครเวที ติดการเมือง ติดความสะดวกมีไฟฟ้านํ้าพร้อมทุกอย่างต้องใกล้ตัว ติดรถยนต์ ฯลฯ
สระน้ำว่ายน้ำเป่าลมเด็ก
วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558
ดื่นน้ำวันละ 8 แก้ว ช่วยให้ร่างกายดีขึ้น
มีการสังเคราะห์อีกแบบหนึ่ง ที'ถูกสังคมไทยลืม คือ การสังเคราะห์โดยใช้ภูมิปัญญาชาวบ้านคำว่า “ภูมิปัญญาขาวบ้าน’’ ส่วนมากจะถูกเข้าใจว่า คือ ความรู้ความชำนาญที่ส่งทอดต่อก้นมา ถ้าเข้าใจเช่นนั้น ข้าพเจ้าคิดว่า นั้นคือคิดได้ประยุกตัใต้เท่านั้นข้าพเจ้าเป็นคนเมือง สระน้ำเด็กทรงสูง อพยพมาอยู่ชนบท และต้องใช้แรงงานชนบทช่วยเป็นกำลังทุกอย่าง เช่น ปลูกสร้างอาคาร ทำสวน ทำทุกอย่างรวมทั้งนำเดินป่า พบว่า คนที่เรียนจบชั้นประถม อยู่ห่างไกลความเจริญไม่มีทีวี หนังสืออ่าน ยกเว้นฟังวิทยุบ้าง แต่ทว่าเขาจะเข้าใจระบบต่างๆ ดีกว่าผู้มีการศึกษาเสียอีก เขาสามารถจะแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้าได้ดีทุกเรื่อง เพียงแค่ใช้เครื่องมือง่ายๆ ที่มือยู่รอบตัวเท่านั้นข้าพเจ้ามีอดีตเป็นนักวิชาการคนหนึ่ง แด,ไม่อาจแก้ปัญหาแบบเดียวก้บที่ชาวบ้านทำ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ปัญหาเกี่ยวกับอาชีพ แต่เป็นปัญหาเฉพาะหน้าทุกอย่าง ต้นไม้ล้มห์กถ้ามีคนน้อยคนจะทำอย่างไร
การปัองก้นไฟป่า นํ้าป่า การป้องก้นพายุ การเก็บกักนํ้า ฯลฯชาวบ้านเก่งกว่าข้าพเจ้าทุกเรื่องรู้จักคิดนอกจากนี้ ภูมิปัญญาย้งรู้การควรไม,ควรเกี่ยวกับพืชหลังการเก็บเกี่ยว การรู้จักทอผ้าลวดลายต่างๆ ศิลปะทำด้วยไม้ ฯลฯ สระเป่าลมในบ้าน น่าประหลาดใจว่า คนรุ่นใหม่ทีดูทีวีตั้งน,ต่เล็ก เรียนมาก กลับกำลังสูญสียภูมิปัญญาทีเคยมิในบรรพบุรุษ การมีชีวิตที่ทันสมัยนี่เองที่ทำให้คอนฟิกกูเรชันของความคิดลังเคราะห์เชิงบวก กลายเป็นความคิดลังเคราะห์เชิงลบ ปัจจุบันคนเก่งจะคิดแต่เพียงว่าทำอย่างไรจะเขียนโครงการไปเอาเงินจากทางการ ทำอย่างไรจะซื้อมอเตอรไซด์โดยมีเงินนิดหน่อย นี่คือการเปลี่ยนแปลงความคิดลังเคราะห์จากเชิงบวกมาเป็นความคิดลังเคราะห์เชิงลบที่เห็นชัดเจนของคนไทยนักปราชญ์ตะวันตกและตะจันออกเห็นพ้องต้องกันว่า สระน้ำเด็กขอบตั้ง มนุษย์ไม่อาจประเมินเกินสติปัญญาของตน เพดานปัญญาในตนนี่เองที'ทำให้การประเมินของมนุษย์แตกต่างกัน ทั้งๆ ที่กำลังประเมินของชิ้นเดียวกัน
การประเมินก็จะทำไปตามรห้สนัยที่เก็บบ้นทึกไว่ในจิตพุทธศาสตร์ถือว่า ข้อมูล เหตุกาปรากฏการณ์ต่างๆ ที่มากมายเป็นอจินไตยนี้น ถ้าประเมินโดยมนุษย์จะลดรูปลงเหลือสามกลุ่ม คืประเมินแล้วรู้สึกชอบ รู้สึกไม่ชอบ ไม่รู้ว่าชอบหรือไม่ชอบหรือเฉยๆ หรือประเมินไม่ได้ ยกเว้นผู้เป็นอริยบุคคล จะไม่ประเมินหรือแม้ประเมินอยู่ แต่ภายในใจยังเป็นอุเบกขา เห็นว่าทุกอย่างเป็นเช่นนั้นเอง
สระน้ำเด็ก
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)